Obecnie dostępnych jest również wiele innych metod leczniczych:
Spośród wyżej wymienionych zabiegi z użyciem lasera cieszą się coraz większym zainteresowaniem, ze względu na ich wysokie bezpieczeństwo, minimalną inwazyjność, szybką procedurę, przewidywalny efekt końcowy i szybki powrót do normalnej aktywności.
Na dziś dzień złotym standardem w zabiegach wewnątrzżylnej ablacji laserowej są urządzenia emitujące promieniowanie o dużej absorbcji w wodzie (jak np. 1470nm i 1940nm) połączone ze światłowodami radialnymi.
Istota zabiegu polega na wprowadzeniu do niewydolnego odcinka żyły specjalnego cewnika, przez który z kolei wprowadzony jest światłowód laserowy. Laser emitując silne promieniowanie fali świetlnej o odpowiednio dobranej długości, która jest pochłaniana przez cząsteczki wody komórkowej oddziałuje na ścianę żyły termicznie. Doprowadza to do obkurczenia światła żyły, rozwoju miejscowego stanu zapalnego oraz krzepnięcia krwi a w konsekwencji do zwłóknienia żylaka.
Proces ten prowadzi do nieodwracalnego, całkowitego zarośnięcia naczynia, które w dalszym przebiegu gojenia wchłaniane jest przez otaczające tkanki.
Pierwszym etapem jest przygotowanie pacjenta do zabiegu poprzez mapowanie żył w obrazie USG oraz zaznaczenie tych obszarów na skórze pacjenta.
Szczególną uwagę należy zwrócić na:
Lokalizacja głównych pni żylnych charakteryzuje się dużą zmiennością. Ważne jest zatem, aby badanie USG-Doppler wykonywane było przez lekarzy posiadających odpowiednie kwalifikacje potwierdzone certyfikatem, a także posiadających doświadczenie w zakresie techniki diagnostycznej.
Laseroterapia wewnątrzżylna przeprowadzana jest w warunkach ambulatoryjnych, bez konieczności pobytu po zabiegu w klinice.
Zabieg poprzedza podanie płynu tumescencyjnego, czyli znieczulającego, a jednocześnie obkurczającego żyły. Podczas badania USG ustalane są miejsce wprowadzenia włókna laserowego oraz zaznaczany jest przebieg żył, które mają być poddane zabiegowi. Cienkie włókno wprowadza się do uszkodzonej żyły przez bardzo małe nacięcie w skórze najczęściej w okolicy wewnętrznej strony łydki. Dla większego komfortu miejsce to jest znieczulane miejscowo.
Następnie lekarz, cały czas obserwując postępy zabiegu na monitorze USG, deponuje stopniowo energię w tkankach leczonej żyły.
Po ablacji laserem głównego pnia żylnego lekarz przystępuje do podania za pomocą zastrzyków leków w inne niewydolne żyły lub usuwania ich za pomocą specjalnych haczyków chirurgicznych. Ta część zabiegu to skleroterapia lub miniflebektomia.
Jednoczesna śródzabiegowa skleroterapia lub miniflebektomia to skuteczne metody zamykania niewydolnych krętych żył. Włókno laserowe może bowiem penetrować jedynie żyły proste w przebiegu, czyli najczęściej główne pnie żylne: żyły odpiszczelowe i odstrzałkowe.
Leczenie hybrydowe, czyli połączenie metod podczas jednego zabiegu pozwala na osiągnięcie maksymalnych efektów oraz skraca czas leczenia niewydolności żylnej nóg.
Na zakończenie zakładany jest opatrunek uciskowy – specjalna pończocha kompresyjna, którą trzeba nosić przez kilka dni przez 24H, potem tylko w ciągu dnia. Ze względu na minimalne nacięcie, nie ma konieczności zakładania szwów. Po zabiegu wskazany jest 30-minutowy spacer.
Pacjent po 7 dniach od zabiegu powinien zgłosić się na wizytę kontrolną, a na kolejną po 2-3 miesiącach. Podczas kontroli wykonywane jest ponownie badanie USG-Doppler i ustalane jest dalsze postępowanie, którego celem jest poprawa wydolności układu żylnego. Likwidowane są pozostałe niewydolne żyły oraz żyły siateczkowate i pajączki.
Na tym etapie najlepiej sprawdzają się zabiegi kompresyjnej skleroterapii, a dla najdrobniejszych, koloru czerwonego, popękanych najdrobniejszych naczynek – zabiegi laserem barwnikowym. Najlepiej wykonywać je nie wcześniej niż 2 miesiące po zabiegu.
Laserowy zabieg endowaskularny (EVLA, EVLT) nie wyłącza pacjenta z życia codziennego i nie wymaga zwolnień z pracy.
Zalecane jest noszenie pończochy uciskowej przez 6 tygodni po zabiegu, rezygnacja z intensywnego wysiłku fizycznego przez ok. 2 tygodnie, unikanie długich podróży samochodem lub samolotem.
Przeciwwskazaniem do zabiegu jest unieruchomienie (niemożliwość chodzenia) i – w niektórych przypadkach – stosowanie terapii hormonalnej. Wprowadzenie cewnika jest też utrudnione w przypadku zrostów w leczonych żyłach i ich krętego przebiegu. U kobiet w ciąży i w okresie laktacji nie wykonuje się tych zabiegów.
